Jungletocht in het noorden van Thailand

Dag 8: dinsdag 27 juli

We zijn weer in de bewoonde wereld!

In het vorige mailtje zijn we vergeten te melden dat we ook nog zijn ondergezeken door een Panter in de dierentuin, maar goed, dat is eigenlijk niet het vermelden waard.

Dorpje in de jungle, zonder elektriciteit en stromend water

De jungle tocht was echt geweldig, we hebben een boek nodig om dat te beschrijven, maar gelukkig heb je tegenwoordig ook nog fototoestellen om het een en ander uit te beelden.

Na een Camel-achtige tocht per terreinauto kwamen we aan op het startpunt. Uiteraard enorm veel regen dus lekker glijden met die auto. (met links of rechts een enorm ravijn. Na een uur omhoog lopen gingen we ook naar beneden. Super steil. De Bruijn ging al achter Claassen lopen met de opmerking dat de laatste toch wel het eerste op zijn bek ging. (erg glad, door al die regen). Niet dus, Emile mocht als eerste in modder happen.

Rijstveld en slaapplaats op 1800 meter hoogte

De eerste overnachting was op de boerderij, op zo'n 1800 meter hoogte (van NAP). Uitzicht over allemaal rijstvelden (net als in de film) en geen enkele civilization in buurt. Uiteraard alleen maar rijst gegeten. 's avonds om 20.00 uur is het hier pikkedonker dus de tour-guide (we waren totaal met 6 man) heeft allemaal mooie verhalen verteld. En... om 22.00 uur !!!! lagen we te slapen.

Op om 7.00 uur (oeps) en weer aan de wandel. Een uur lopen en er stond, jawel, een olifant op ons te wachten. Lekker koloniaal op de rug van dat beest (meet z'n tweeën) en een Thai ervoor. Op naar een bepaalde stam/dorp. 75 man, geen elektriciteit, geen toilet (althans, er was iets wat er voor door moest gaan). Lekker noodle soep gegeten en het dorp bekeken. Geen foto gemaakt van de dorpskleinste, want dat vonden de spirits niet goed (Volgens de spirits gaat het kind dood wanneer 'ie op de foto staat). Machtig mooi hoor, al dat (bij)geloof.

Oude vrouw (80 jaar) aan het werk in het rijstveld

Na de lunch door naar het volgende dorp. Bij een grote familie geslapen. Bij deze familie zat ook de medicijn man (57 jaar). Gelukkig sprak die kerel geen engels, want Bart wilde 'em al vertellen hoe het nu wel allemaal werkte (pfff). Grappige kids overal, heel nieuwsgierig, maar oh zo verlegen. Poepen en pissen doen ze trouwens daar allemaal door de kieren van de vloer. (huis staat op palen) Ze gaan er waarschijnlijk vanuit dat de katten/honden/varkens/kippen dit wel opeten. Mooie gespreken gehad met de dorpsgenoten.

De volgende dag (dag 3) weer een eind gelopen tot een rivier. Daar zijn we op een bamboe-raft gezet om vervolgens de rivier af te zakken. (bah allemaal erg toeristisch, toch hebben we naast onze groep geen enkele andere toerist gezien) In de eerste stroomversnelling zaten we gelijk op een rots (klote Thai die kapitein) waardoor we bijna gelijk overboord gingen. Vervolgens stak de Bruijn zijn voet tussen de bamboe palen. Door vroegtijdig optreden van die toch wel aardige Thai kon amputatie voorkomen worden. O ja, Claassen heeft ook nog twee bloedzuigers aan voedsel geholpen (als jullie begrijpen wat ik bedoel). De spinnen zijn hier trouwens ook groter dan een cavia, maar dat terzijde.

Afscheid van ons gastgezin en de medicijnman

Goed, na de bamboe-raft zijn we nog per auto naar de hoogste berg van Thailand geweest op zo'n 2600 meter (En, je raadt het al: Daar was een tempel). Midden in de wolken en jullie temperaturen (ha ha), zo'n 15 graden. De koudste plek van Thailand!!!! Als laatste hebben we nog een grote waterval bezocht. Nu zitten we dus weer in de bewoonde wereld en morgen gaan we naar Phitsanulok met de trein van 8.30 uur (!).

Ze noemen Thailand hier trouwens de "country with al smile". Dat klopt, iedereen is hier altijd vrolijk. Ze kunnen er echter beter "het land van de lamme arm" van maken. We worden echt moe van al dat gezwaai naar al die Thaise moppies.