Tirana, Krujë en Durrës

Woensdag 23 november

Nadat we weinig geslapen hadden hebben we de woensdag gebruikt om een beetje door Tirana te slenteren en wat bij te komen. Filmpje gekeken en wederom lekker uit eten geweest.

Skanderbeg Museum in Krujë Skanderbeg Museum in Krujë

Donderdag 24 november

Vandaag stond Krujë op het programma. Michiel moest weer werken, dus we gingen met z'n tweeën. Krujë is een mooi oud dorpje op een berghelling, vlak buiten Tirana. Ondanks dat we met Michiels Citroën konden gaan, besloten we toch maar de minibus te nemen. In de eerste plaats om Michiels auto te sparen en op de tweede plaats omdat de tafereeltjes in en rond de minibus altijd leuk zijn. Met de taxi naar een bepaald plein gegaan, waar de minibusjes zouden staan. Dit klopte en na een kwartiertje wachten vertrokken we. Na anderhalf uur hobbelen (voor 33 km) waren we op de plek van bestemming. Lekker rondgelopen op de (toeristische) bazaar en op en het fort. De twee musea waren helaas gesloten (niemand te bekennen), maar het uitzicht over het dal (en Tirana) was prachtig. Ook nog een stukje 'oud' Albanië gezien. (met badhuis)

Krujë Krujë

Op de terugweg in de file zat de chauffeur van de minibus zich bijzonder te ergeren aan zijn voorganger, die niet goed aansloot. Dit laat je in Albanië merken door voortdurend te toeteren. Dit 'gepush' leidde er echter toe dat deze persoon met een luide knal op zijn voorganger knalde. Iedereen kijken, hoop gescheld en nog meer file. Onze chauffeur had in ieder geval de tijd van zijn leven.

Bij terugkomst in Tirana zijn we lopend naar het appartement van Michiel gegaan en hebben we onderweg bij een stalletje bloemkool en mandarijnen gekocht: we gingen immers bloemkool, aardappelen en een gehaktbal voor Michiel koken :-)

De trein op het station van Tirana De trein op het station van Tirana

Vrijdag 25 november

De trein staat in Albanië bekend als bijzonder langzaam en oncomfortabel. Voor ons een goede reden om met de trein te gaan. Voor de prijs hoefden we het niet te laten, want voor 240 Lek p.p. (minder dan € 2) konden we een uur heen en een uur terug rijden. Het mooie van de trein was ook dat deze dwars door woonwijken reed, zonder al dat drukke verkeer eromheen. De rit was leuk en we kregen een hele hoop nieuwsgierige blikken. De mensen willen graag communiceren, maar je merkt dat ze het niet kunnen door het gebrek aan Engels of Duits (of ander gezegd: ons gebrek aan Albanees)

Durrës is een (voor Albanese begrippen) nette kustplaats. Er was een leuke boulevard en bij de betere restaurants stonden er veel dikke auto's voor de deur. Tijdens ons verblijf was er ook een hardloopwedstrijd. De ontbrekende putdeksels werden hierbij netjes afgezet met stenen en vlaggetjes.

Het station in Durrës Het station in Durrës

Op de terugweg zat er in de trein een ietwat chagrijnige oude man tegenover Esther. We dachten eerst dat hij het niet kon waarderen dat er een vrouw in de buurt kwam zitten, maar waarschijnlijk was hij gefrustreerd vanwege het feit dat hij zijn flesje Raki niet open kreeg. Toen we bij aankomst de trein verlieten, toverde hij echter een glimlach op zijn gezicht en gaf hij Esther een hand. Deze handelswijze is wel een beetje apart en we snappen het nog steeds niet (zal wel cultuurverschil zijn). In eerste instantie hebben Albanezen een gesloten en 'hard' gezicht, maar breek je daar even doorheen door wat te vragen of iets dergelijks, dan zijn ze ontzettend vriendelijk. Bij de wandeling van het station naar huis, gebeurde hetzelfde weer. We waren in een ietwat shabby wijk (met allemaal geldwisselaars op straat) op zoek naar het postkantoor. Toen de mensen zagen dat we aan het zoeken waren, werden we gelijk geholpen en werd er (met de stapel geld nog in de hand) gewezen welke kant we op moesten.

De boulevard in Durrës De boulevard in Durrës

's Avonds had Michiel een uitnodiging voor de opening van de Trade Fair in Tirana. Ondanks dat er meerdere hoogwaardigheidsbekleders waren, waren een hoop stands niet af en werd de openingsceremonie dus afgeblazen. We hebben op de Trade Fair nog even staan praten met de net gestarte importeur van Grolsch, die een markt hiervoor probeert te ontwikkelen. (Grolsch is het duurst verkrijgbare bier in Albanië)

Na het restaurant zijn we het nachtleven in gedoken. Allereerst 'Club Cuba', een besloten club met een aantal kleerkasten voor de deur. Even babbelen dat je het allemaal niet snapt en je wordt als buitenlander zo binnen gelaten. Krijg je ook nog een handje van de eigenaar met de vraag of je een tafel wilt. Leuk, om een keer als VIP behandeld te worden. Aangezien het goed vertoeven was in 'Club Cuba', zijn we hier lang blijven plakken. Het is vreemd om te zien dat bijna niemand vreemden aanspreekt, dat hoort hier blijkbaar bij de omgangscultuur. Als je wordt voorgesteld door een wederzijdse bekende, is het allemaal geen probleem (en schijnt men ook vreemd te gaan bij het leven, zoals overal). Na Club Cuba zijn we nog naar de Buddha Bar gegaan, maar aangezien het al in de kleine uurtjes was, was dit alweer een aflopende zaak.

Zaterdag 26 november

Communistische propaganda in Tirana Communistische propaganda in Tirana

Lekker uitgeslapen en door Tirana geslenterd. Ontbeten bij Stephens Center (café waar veel expats komen), over de bazaar gelopen, de kermis op het centrale plein gezien (en nog wat oude Utrechtse stadsbussen). 's Avonds weer lekker uit eten geweest en ons door de kok van Albanese specialiteiten laten voorzien. (wel een beetje jammer dat er lever bij zat). Als afsluiter zijn we nog even naar een hip Jazz café geweest, maar aangezien de drank van de avond ervoor nog in de benen zat, is het niet laat geworden.


Zondag 27 november

Troep en vuilnis, een veel voorkomend straatbeeld in Albanië Troep en vuilnis, een veel voorkomend straatbeeld in Albanië

Helaas moesten we alweer vertrekken. Aangezien Michiel andere verplichtingen had, zijn we met de taxi naar het vliegveld gegaan. Onderweg nog een wielerparcours gezien op de snelweg. Knap dat die fietsen het langer dan 1 kilometer uithielden. Op het vliegveld hebben we netjes handmatig ingecheckt op allerlei papieren lijsten en handgeschreven bagage labels, want geen enkele computer scheen te functioneren (en dat met ons e-ticket). Het toestel vertrok dik te laat naar Rome, maar aangezien we daar ruim voldoende overstaptijd hadden, waren we mooi op tijd op Schiphol. Thuis hebben we heerlijk genoten van een warme douche...

Facts & Figures
Informatie Tirana Wikipedia