Kuching & Bako National Park

Eindelijk uitgeslapen vanochtend en Kuching is echt een relaxte, leuke stad! We lopen erbij als een stel kneuzen (elke stap doet nog pijn en elke trap ontlopen we :-), maar we genieten wel! Grote Chinese gemeenschap hier, waarbij we de eerste avond nog even een festival hebben bezocht (soort Chinese braderie: allemaal vreemd eten en drinken, foute muziek, karaoke en zatte Chinezen). Erg leuk.

De dag erna lekker een beetje rondgehangen en naar het Sarawak museum geweest. Van meerdere reizigers hebben we gehoord dat het Bako National Park de moeite waard is, zodat we daar ook maar een nachtje geboekt hebben. Het plan is om daar dan even te relaxen op het strand en vooral niet veel te doen. Is slechts een uurtje rijden en dan 40 minuutjes met de boot.

Het boottochtje naar Bako bleek wat langer te duren, want halverwege zaten we door het lage water van de zee vast. Het bekende "please wait 30 minutes" werden er natuurlijk wat meer, zodat we op een gegeven moment samen met de schipper het bootje vlot hebben getrokken.

Eenmaal in het park zag het er allemaal veelbelovend uit, maar achteraf gezien is het een beetje vergane glorie. Het park wordt slecht onderhouden en zelfs de mensen in de kantine waren niet erg vriendelijk (erg on-Maleisisch).

Vervolgens werden we ook nog eens niet gewaarschuwd voor argressieve apen (terwijl een dunne stok van 1 meter voldoende is om ze op afstand te houden). Andere gasten van het park zijn ook echt achtena gezeten door 20 apen met ontblootte tanden. Ze konden nog net op tijd hun huisje (of dat van andere toeristen) in vluchten. Toen wij vervolgens terug kwamen van een (korte) wandeling vloog er eerst een slang over het pad en vervolgens versperde een enorm wild zwijn de route naar onze hut ("Zou 'ie gevaarlijk zijn?"). Inmiddels had 'relaxte Esther' plaats gemaakt voor een 'warrior-Esther-met-stok' om eventuele apen te lijf te gaan, zodat er van relaxen op het strand niet veel terecht kwam. (Er was overigens geen zon te bekennen door alle smog)

De wandeling daarentegen was wel echt heel gaaf. Het park heeft een zoutwater moeras met een vlonderpad er dwars doorheen. Het opkomende water joeg de Proboscis apen (bedreigde apensoort, waarvan er nog maar 3.000 op Borneo leven) bijna in onze armen. Wat een mooie en leuke beesten zijn dat. (Ze worden ook wel 'Dutch Monkeys' genoemd, vanwege de grote neuzen: De Nederlanders waren de eerste europeanen die voet aan wal zetten bij Maleisië)

De terugtocht naar Kuching ging dit keer wat gemakkelijker. 's Avonds gegeten in Topspot. Een foodcourt bovenop een parkeergarage met alleen maar vis. Bij romantisch TL-licht, op plastic stoeltjes hebben we voor het eerst een hele kreeft gegeten (€ 7). Echt leuk, zo'n foodcourt: aanrader! De volgende dag zijn we naar Kuala Lumpur gevlogen.